طراحی مدل سازمان آینده گرا (نظام آموزش عالی)

سابقه و اهداف: آینده غیرقطعی است و ما به راهبردی تا حد امکان آینده گرا نیازمندیم. با یک بازبینی گسترده روندهای جهانی، سرعت فزاینده تغییرات محسوس است. اگر دانشگاه ها همچنان به صورت سنتی اداره شوند، نمی توانند به صورت سریع و خلاقانه نسبت به نیازهای آینده عکس العمل نشان دهند. از این رو آن ها بایستی مجهز به زیرساختارها، بسترها و اندیشه های آینده گرایانه باشند تا به شیوه ای کنش گرانه و پیش دستانه به پیشواز تغییر بشتابند و حتی خود، عامل و کنشگر تغییرات باشند. لذا هدف ما در این تحقیق طراحی مدل ابعاد و مؤلفه های آینده­گرایی است.روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع کیفی است که به منظور طراحی و تبیین مدل سازمان آینده گرا صورت گرفته است. در این تحقیق برای مشخص کردن ابعاد و مؤلفه های سازمان آینده گرا از شیوه تم گذاری استفاده شده که در حوزه ادبیات به بیش از 30 منبع مراجعه شد و در روش مصاحبه های اکتشافی از 18 خبره نظرسنجی شده است، که محاسبه پایایی آن ها، با روش توافق درون موضوعی با محاسبه ضریب فای، انجام شد.یافته ها: با توجه به مصاحبه های اکتشافی و ادبیات موجود، 38 مؤلفه با ضریب فای بالای 80 درصد بین محقق و دو همکار متخصص، شناسایی گردیدند که در 8 بعد با توافق 100 درصد طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، یک سازمان آینده گرا و به طور اخص یک دانشگاه آینده گرا بایستی آینده نگر، نسبت به محیط هوشیار، در برابر تغییرات چابک و چند چهره، متوجه به ارزش های آتی ذی نفعان، دارای فرهنگ آینده گرا و افرادی با ویژگی های روان شناختی مثبت و دانش مدار باشد.